آرامگاهی در هالیکارناسوس

موزولوس یکی از فرمانداران امپراتوری ایران بود. او در سال های 377 تا 353 قبل از میلاد برکاریا که جزئی از قلمرو ایران بود، حکمرانی می کرد. پایتخت کاریا شهری به نامهالیکارناسوس بود که امروزه یک شهر توریستی در ترکیه به نام بودروم است.

موزولوس پس از پدرش به عنوان فرمانروا به حکومت رسید. اما پس از مدتی اعلام استقلال کرد و از حکومت ایران سرپیچی نمود.

آرامگاه اصلی

موزولوس با آرتیمس ازدواج کرد. به تدریج بر قدرت این فرمانروا افزوده می شد؛ تا آنکه تصمیم گرفت برای خود و ملکه اش مقبره ای بسازد. البته این یک آرامگاه معمولی نبود. موزولوس اثری باشکوه را می خواست تا بدین طریق قدرت و شوکت او را حتی بعد از مرگ به رخ آیندگان بکشد. قبل از اتمام مقبره موزولوس از دنیا رفت. بعد از او بیوه اش ساخت مقبره را سرپرستی کرد. حدود 2350 سال قبل کار ساختمان مقبره تکمیل شد. به یادبود شاه، مقبره را موزولوم نام نهادند. از همین رو هنوز هم مقبره های بزرگ و باشکوه را موزولوم می نامند.

شیرهای نگهبان مقبره

جنازه زوج سلطنتی را در یک جعبه طلایی در قاعده اصلی ساختمان دفن کردند. برای نگهبانی از مقبره یک ردیف مجسمه شیر ساخته شد. در بالای سنگ های محکم مقبره، ساختمانی شبیه به معابد یونانی ها برپا شده بود. این معبد با مجسمه و ستون های پرشکوه زینت گرفته بود. بالاترین بخش ساختمان، سبک هرم پله پله بود.

تاج ساختمان 43 متر بالاتر از سطح زمین بود و روی آن مجسمه ای از اسب هایی که یک کالسکه را می کشیدند قرار داشت. احتمالاً در این کالسکه مجسمه هایی از شاه و ملکه اش قرار داشته است.

زلزله ویرانگر

پس از 1800 سال، زلزله ای وحشتناک، ساختمان موزولوم را با خاک یکسان کرد. تقریباً 500 سال قبل، شوالیه های سن جان سنگ های موزولوم را برای ساختن قلعه ای در همان نزدیکی به کار بردند. حتی بعضی از دیوارهای قلعه با سنگ های سبز رنگی که موزولوم را زینت داده بود، ساخته بودند. سال ها بعد شوالیه ها محل دفن پادشاه موزولوس و ملکه آرتمیسیا را کشف کردند. اما شبانگاه که آرامگاه را بدون نگهبان رها کرده بودند، دزدان حمله کردند و طلاها و سایر چیزهای قیمتی مقبره را غارت نمودند.

مجسمه ها کشف می شوند

پس از 300 سال دیرینه شناسان به حفاری محل پرداختند. آنها پس از کندو کاو توانستند، برخی از مجسمه ها و صنایع دستی را که از تاراج حوادث در امان مانده بود، کشف کنند. در این میان مجسمه هایی غول پیکر یافت شد که باستان شناسان معتقدند به شاه و ملکه اش تعلق دارد. در سال 1857 این یافته ها به موزه ای در لندن منتقل شد و همچنان در معرض تماشای عموم قرار دارند. پس از آن نیز حفاری های دیگری در محل انجام گرفت، به نحوی که امروزه فقط چند قطعه ستون سنگی در محل باقی مانده است. جهانگردانی که به شهر بوردوم ترکیه می روند از محل بازدید می کنند.

برگرفته از کتاب عجایب هفتگانه جهان

*****************************