ورزش حالت ذهنی افراد را تا حدی با تاثیر گذاشتن بر میزان دو ماده شیمیایی در بدن بهبود می‌بخشد: کورتیزول و اندورفین‌ها. غده‌های آدرنال افراد خشمگین و ترسیده، کورتیزول تولید می‌کند. این هورمون فشار خون و قند خون را بالا می‌برد، واکنش ایمنی را تضعیف می‌کند و ممکن است به التهاب و آسیب بافتی منجر شود. اما ورزش کورتیزول را می‌سوزاند و میزان آن را به حد طبیعی باز می‌گرداند. دویدن، دوچرخه سواری یا استفاده از ماشین‌های ورزش آیروبیک همچنین باعث آزاد شدن اندورفین‌ها ـ ضددردهای طبیعی بدن ـ از مغز به درون جریان خون می‌‌شود. به این ترتیب فرد یک سرخوشی طبیعی را تجربه می‌کند، بدون اینکه دچار عوارض جانبی داروهایی شود که اثر مشابه را ایجاد می‌کند.

برای اینکه حداکثر استفاده را از ورزش ببرید، باید شدت ورزش‌تان با میزان استرس‌تان متناظر باشد. و بدن‌تان طوری به فعالیت بیندازید تا به طور مداوم با طول و شدت‌های گوناگون ورزش سازگار شود.

 

عمر‌تان را دراز کنید