مامان ! راستی گفتی ادب چیه؟

به خاله گفتی متشکرم!؟"آرنجت را روی میز نگذار"، "به خاله سلام کردی؟" ، "با دهان پر حرف نزن" و...

حس می کنید مدام باید حرفهایتان را تکرار کنید؟ این امر کاملاً طبیعی است. سالها زمان لازم است تا یک کودک، قوانین اجتماعی و احترام را بیاموزد.

ادب از دیروز تا امروز

گمان می کنید امروز وضع تغییر کرده است؟ بله، کاملاً. والدین بیشتر با فرزندانشان مدارا می کنند و سر میزشان قانون خاصی حکم فرما نیست.امروز یک کودک 6 ساله وقتی سر میز می نشیند، مدام انگشت هایش را درون ظرف پوره می کند و هر دقیقه از سرجایش بلند می شود. در گذشته جوامع ، طبقه بندی خاصی داشتند و کوچکترها باید به بزرگترها احترام می گذاشتند. اما امروز این بزرگترها هستند که به کوچکترها احترام می گذارند. در اغلب این موارد، والدین به کودکانشان اجازه می دهند اول آنها حرف بزنند.

گمان می کنید تمام عادات خوب اخلاقی در حال محو شدن است؟ نه! هنوز هم والدین بعضی مسائل مهم را به کودکانشان گوشزد می کنند. حتماً این جمله را شما نیز بارها در طول روز تکرار می کنید: "تند غذا نخور" ، "با دهان پرحرف نزن" ، "قاشق را درست در دست بگیر" ، "درست بنشین." والدین می دانند که شناخت کدهای اجتماعی برای زندگی در میان مردم ضروری است.

کودکان از ادب چه می فهمند؟

آیا کودکان از گفتن جملات احترام آمیز، عصبی می شوند؟ کلمات جادویی مثل "سلام" و "متشکرم" تنها یک رسم نیست. آن ها نماد نوعی عشق و احترام به دیگرانند. از طریق همین کلمات است که می توانیم با اطرافیان ارتباط برقرار کنیم. یاد گرفتن شیوه احترام گذاشتن به دیگران و بیان کلمات احترام آمیز زمان می برد. اجتماعی شدن کودک، حول و حوش 5/2 تا 3 سالگی آغاز می شود. پیش از آن نیز می توانید به اجتماعی شدن کودکتان کمک کنید ولی سعی نکنید از او انتظار بیان جملات احترام آمیز را داشته باشید.

کودکان احترام خود را با یک لبخند، یک ژست، یک حرکت بدن و... نشان می دهند. این والدین هستند که باید با کلمات، حرکات او را تکمیل کنند. وظیقه شما این است که پس از دو سالگی هر چند ممکن است خسته کننده باشد ولی هر بار که او ژست احترام می گیرد به او بگویید: "به خاله چه گفتی؟" ، "سلام کردی" ، "گفتی متشکرم" و .... تا مجبور شود کلمات جادویی احترام را به زبان آورد.

کدهای اجتماعی و کلمات احترام آمیز در میان تمامی خانواده ها یکسان نیست. مادر اصولاً نقش مهمی در این میان بازی می کند. کودک ادب را از والدین و بزرگترهای محیط اطرافش می آموزد.

 همه چیز از خانه آغاز می شود. اگر شما هر روز صبح که او را می بینید به او سلام کنید، او این کار را تکرار خواهد کرد.

توقع شما، سن کودک!

وضع تربیت، موضوعی نسبی و به فرهنگ هر خانواده مربوط است. در برخی خانواده ها گفتن یک "مرسی" کافی است در حالی که در برخی دیگر گفتن حتی "متشکرم مامان جون" هم کم است. این ما هستیم که بر حسب عقیده مان، ادب را به کودک می آموزیم. کودکان در صورتی که قوانین برایشان روشن باشد، خیلی زود خود را با شرایط وفق می دهند. البته باید سن کودک را در هر شرایطی در نظر گرفت.

فراموش نکنید گاهی برخی حرکات، نیاز یک کودک است. اگر فرزندتان غذا را با دست لمس می کند، برای آن است که می خواهد با غذا ارتباط برقرار کند. جانشین کردن یک قاشق فلزی به جای انگشتان وی، کمکی به او نخواهد کرد.

اگر کمی صبر کنید، همه چیز درست شود.

توصیه های مهم

1- شما برای فرزندتان الگو هستید. در مقابل او از کلمات احترام آمیز استفاده کنید.

2- او را مجبور نکنید دوستان یا اقوامتان را ببوسد. بوسیدن نشانه احترام نیست.

3- از سر میز مدام برای آوردن وسایل گوناگون برنخیزید تا کودکتان نیز کار شما را تقلید نکند.

4- در 18 ماهگی کودکان دوست دارند غذاها را لمس کنند. این امر را فاجعه ندانید. این کار به او کمک می کند با غذا ارتباط برقرار کرده و آن را بخورد. در عین سخت گیری، گاهی هم ملاحظه او را بکنید. 

منبع:  ماهنامه آموزشی اطلاع رسانی کودک