لالایی

جهان خلقت مملو از اسرار و شگفتی هاست، بررسی و موشکافی این رموز موجب لذت بخش شدن زندگی می گردد. بسیاری از انسانها زندگی را لب طاقچه عادت می گذارند و بدون دقت به محیط پیرامون خود به فعالیتهای روزانه می پردازند. از این دسته اند مادرانی که به پرورش کودکانشان می پردازند و در این راستا اقداماتی می نمایند که ممکن است دلیل روشنتر از آنها سراغ نداشته باشند. یکی از این موارد که بسیار جالب توجه نیز می باشد، نگه داشتن کودکانشان روی سمت چپ بدنشان می باشد.

مطالعات وسیعی در این زمینه صورت گرفته و نتیجه حاصل این بوده که 80 درصد مادران کودکانشان را روی سینه چپ نگاه می دارند، برخی این عمل را راست دست بودن مادران دانسته اند و بازگو کرده اند که این عمل موجب بازگذاشتن دست راست آنها برای انجام فعالیتهای روزمره است، اما تحقیقات نشان داده اند که 83% راست دستان و 78 درصد چپ دستان کودکانشان را به شکل فوق نگاه می دارند و به عبارت دیگر، فقط 22 درصد چپ دستان از بازوی چپشان برای انجام امور روزمره استفاده می نمایند و این آمار با صحبت فرض مذکور مغایرت داشته و وجود عوامل جداگانه ای را اثبات می نماید.

تنها نکته کلیدی که در این رابطه به ذهن خطور می کند، قلب در سمت چپ بدن مادر است، جریان قلب او موجب آرامش روانی کودک می شود، چرا که کودک امروزی همان جنینی است که مدتها در رحم مادر به رشد و نمو پرداخته و صدای قلب او همچون موسیقی دلنوازی با کودک انس گرفته است و اکنون که پا به دنیای بیرون و پرهیاهو نهاده، این آهنگ موجب آرامش وی می شود و مادران ندانسته و با انجام یک سلسله آزمون و خطا درمی یابند که کودک هنگامی که روی قلبشان تکیه می کند آرامتر از هر زمان دیگری است.

این امر ممکن است در ابتدا دور از ذهن و غیر قابل فهم تلقی شود، منتها آزمایشهایی که در این زمینه انجام گرفته صحت موضوع را اثبات می نماید. یکی از این آزمایشها در اتاق های یک بیمارستان با گروه های نه نفره ای از نوزادان انجام گرفت، به طوری که برای آنها صدای ضبط شده ای از ضربان قلب را به تعداد 72 بار در دقیقه پخش کردند و نتیجه این بود که یک یا بیشتر از یک نوزاد 60 درصد از زمانی را که صدا قطع شده بود گریه کردند و وقتی که صدا دوباره پخش شد این مقدار به 38 درصد کاهش یافت. این گروه نسبت به نوزادانی که صدای ضربان قلب را نشنیده بودند، علیرغم صرف غذای یکسان، رشد وزنی بیشتری داشتند زیرا گروه دوم انرژی زیادی را صرف گریه کردند.

آزمایش دیگری بر روی گروههایی از نوزادان بزرگتر انجام شد، هدف آزمایش مقایسه سرعت به خواب رفتن آنها تحت شرایط متفاوتی چون، سکوت، لالایی، صدای تیک تیک معادل 72 بار در دقیقه و ضربان قلب بود و مشاهده شد که گروه آخر نصف زمانی را که دیگر گروهها برای این منظور صرف کرده بودند، به خواب رفتند. این آزمایش نه تنها به اثبات تاثیر آرامش بخش ضربان قلب پرداخت، بلکه نشان داد که نسبت به روشهای دیگر بازدهی بیشتری دارد.

با توجه به نتایجی که از مشاهدات فوق حاصل شد، می توان از علت و اهمیت نگهداری کودکان روی سمت چپ بدن مادر مطلع شد. نکته جالب دیگری که می توان در اینجا به میان آورد این است که از میان 466 تصویری که قبل از حضرت مریم و مسیح به جای مانده، 373 فقره آنها- حدود 80 درصد آنها- طرحی از حضرت مریم است در حالیکه عیسی مسیح را روی قلبش نگاه داشته است. این مشاهده در مقایسه با بسته ها و بارهایی که گاهی اوقات زنان با خود حمل می کنند متفاوت است. در این مورد دیده شده است که در 50 درصد مواقع بسته ها با دست چپ و در 50 درصد دیگر با دست راست حمل می شوند.

تاثیرات ضربان قلب به همین جا ختم نمی شود و می توان به موارد دیگری نیز اشاره کرد، آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا مادران حین خواندن لالایی، کودکانشان را تکان می دهند؟ علت این امر نیز کاملاً مشهود است. ریرا دامنه نوساناتی که مادر بر کودک وارد می نماید دقیقاً منطبق بر ضربان قلب اوست و این ضربانها آرامش روحی داخل رحم را برای کودک به ارمغان می آورد.

این مشاهدات فقط بر موارد فوق ختم نمی شود و حتی در دوران بزرگسالی نیز با ما همراه می شود. مثلاً هنگامی که یک سخنران در برابر مخاطبین خود قرار می گیرد و دچار استرس و نگرانی می شود مدام حرکاتی را رو به جلو و عقب انجام می دهد که دقیقاً مطابق با ضربان قلبی است که وقتی او در رحم مادرش زندگی می کرده می شنیده و این امر موجب آرامش او می شود.