فصل1) کلیات ریزپردازنده 68000
 

1-1)مقدمه

وجود ریزپردازنده‌های پرقدرت و تراشه‌های کمکی مربوط مدیون تکامل سریع فن ساخت مدارهای مجتمع در این اواخر می باشد.با ایجاد ترانزیستورهای نیمه‌هادی با اکسیدفلز (MOS ) بطورمتوسط پیچیدگی مدارات در هر سال دو برابر افزایش یافته است.این روند تا دهه هفتم ادامه داشت.

در تراشه های ریزپردازنده های اولیه از 5000 تا 10000 ترانزیستور قرار داشت در حالی که تراشه های پردازشگر امروزی شامل 110000 ترانزیستور می باشند. (توضیحات بیشتر در سایر مقالات سایت میکرو رایانه) اصلی‌ترین عوامل در این رشد هرچه مجتمع کردن مدارات و پیشرفت در امر طراحی مدار می باشد که باعث بهبود نسبی سرعت و کاهش تلفات قدرت مدارات شده است.

اکنون رشد تراکم و سرعت کار مدارها هر دو سال دو مرتبه می باشد ، ا ما از نظر قدرت و سرعت این رشد 4 برابر است.بعلاوه با بهبود فن ساخت قیمت تمام شده محصولات پائین آمده و باعث ارزان شدن تولید می شود که این هم بنوبه خود باعث افزایش درخواست و ایجاد بازارهای جدید می‌گردد.  
 

ریزپردازنده 68000 دارای 17 ثبات با کاربرد عمومی 32 بیتی، یک شمارنده برنامه 32 بیتی و یک ثبات حالت 16 بیتی می‌باشد.

از 8 ثبات با کاربرد عمومی در عملیات مختلف یک بایتی ، یک کلمه ای و با کلمات طولانی ، به عنوان ثبات اطلاعات استفاده می شود. 9 ثبات با کاربرد عمومی باقیمانده بعنوان ثبات آدرس بکار می روند، از آنها به عنوان نشانگر پشته و ثبات آدرس مبنا نیز استفاده می شود. از تمامی این 17 ثبات با کاربرد عمومی به جای ثبات شاخص می توان استفاده کرد.

اگرچه شمارنده برنامه 32 بیتی می باشد، با این حال عملاً فقط از 24 بیت کم ارزش آن استفاده می شود. توسط همین 24 بیت ، 68000 صاحب محدوده آدرس دهی 16 مگابایتی می گردد.

1-2) مشخصات نرم افزاری

امکانات نرم افزاری ریزپردازنده 68000 قابل تطبیق با هر استانداردی می باشد. این مسئله نشان دهنده تبحر بکار گرفته شده در طراحی آن است.

68000 می تواند با پنج نوع مختلف اطلاعات تک بیتی ،4 بیتی ،8 بیتی،کلمات 16 بیتی و کلمات 32 بیتی کار کند.

اطلاعات 8 بیتی ،هم با آدرسهای فرد و هم زوج آدرس دهی می شوند.ولی کلمات 16 بیتی و 32 بیتی فقط توسط آدرسهای زوج قابل آدرس دهی می باشند.

مجموعه دستورالعملهای این ریزپردازنده شامل 56 دستورالعمل اساسی می باشد،اما برای دسترسی به عملوندها می توان از 14 روش مختلف آدرس دهی استفاده کرد.

ترکیب 56 دستورالعمل اصلی ،با 14 روش آدرس دهی و 5 نوع اطلاعات باعث می شود که 68000 بتواند در حقیقت بیش از 1000 دستورالعمل را اجرا نماید.

علاوه بر اینها از هر 16 رمز عملیاتی موجود در این ریزپردازنده در شرایط عادی دوتای آن مورد استفاده قرار نگرفته است ، و شخص استفاده کننده در صورتی که بخواهد به تعداد دستورالعملها اضافه کند، می تواند آنها را بکار گیرد.

68000 با فرکانسهای 4 ،6،8 و 10 مگاهرتز که به ترتیب زمان تناوب پالس ساعت آنها 250 ،167 ،125 و 100 نانو ثانیه می باشد،می تواند کار بکند.

سریعترین دستورالعمل در 4 چرخه ساعت انجام می شود که درصورت استفاده از ساعت 8 مگاهرتزی زمان لازم 500 نانوثانیه می‌باشد. کندترین دستورالعمل در 170 چرخه ساعت اجرا می شود که با فرکانس 8 مگاهرتز زمان لازم برای اجرای آن 25.21 میکرو ثانیه خواهد بود.

1-3) حالات عملکرد

برای اینکه ریزپردازنده 68000 بتواند کارها و برنامه های متنوعی را انجام دهد، دارای دو حالت عملکردی می‌باشد، حالت کار برای عملیات معمولی و حالت نظارت برای کنترل سیستم.
در حالت نظارت تمامی دستورالعملهای ریزپردازنده اجرا می شوند ولی در حالت کار چند دستورالعمل مخصوص قابل اجرا نمی باشند.
این خصوصیات باعث تأمین امنیت کار سیستم شده و از دخالت های اشتباه آمیز استفاده کننده جلوگیری بعمل آورده و از عملیات خطایی که باعث مختل شدن کار کلی سیستم می شود ممانعت می کند.

1-4) امکانات اشکال زدایی داخلی ریزپردازنده

طراحان 68000 امکانات مختلفی را برای عیب یابی و اشکال زدایی در داخل ریزپردازنده در نظر گرفته‌اند. برای مثال هرنوع تلاش برای اجرای دستورالعمل های غیر مجاز، تخطی از رفتارهای معمول، آدرس دهی غیرمجاز، تقسیم بر صفر و دستیابی غیرمجاز به حافظه باعث می شوند که ریزپردازنده توسط تله به حالت نظارت بیفتد.
درضمن در 68000 برای عملیات اشکال زدایی نرم افزار حالت ردگیری در نظر گرفته شده است. در این حالت، برنامه قدم به قدم اجرا می شود.
به این ترتیب که بعد از اجرای هر دستورالعمل روال مربوط به تله اجرا می شود.

1-5) خانه حافظه‌های اختصاصی

در ریزپردازنده 68000 فقط تعداد بسیار کمی از خانه حافظه ها بکارهای مخصوص اختصاص داده شده اند. آدرسهای مربوط به اولین هشت بایت حافظه به بردار بازنشاندن اختصاص دارند ، که بایستی در حافظه فقط خواندنی قرار گیرند.آدرسهای مربوط به 1024 بایت اول نیز به بردارهای وقفه ، بردارهای خطا و بردارهای سایر موارد استثنایی اختصاص دارند. این خانه حافظه ها می توانند در RAM یا ROM واقع گردند.

مسلماً بعضی از آدرسهای حافظه برای آدرس‌دهی وسایل ورودی خروجی سیستم بکار می روند. به عبارت دیگر 68000 دارای دستورالعملهای جداگانه برای I/O نمی باشد.

1-6) ساختار وقفه

ساختار وقفه شبیه کامپیوترهای کوچک می باشد.در این ریزپردازنده وقفه های برداری با هفت سطح تقدم در نظر گرفته شده اند.وقتیکه 68000 درخواست وقفه قابل قبولی را دریافت می دارد ، سیگنالی مبنی بر پذیرش این درخواست را به کلیه وسایل سیستم می فرستد.با دریافت این سیگنال وسیله درخواست کننده وقفه بایستی عدد بردار را وارد گذرگاه اطلاعات نماید.توسط این بردار،یکی از 192 روال وقفه ای که در حافظه قرار دارند ، انتخاب می شود.
 

1-7) گذرگاهها و سایر خطوط موجود در تراشه

ریزپردازنده 68000 دارای بدنه 64 پایه ای دو طرفه بوده و به اندازه تقریبی یک فندک معمولی می باشد.آدرسهای مربوط به دستورالعملها و اطلاعات از طریق 25 خط آدرس صادر می شوند. خود گذرگاه آدرس 23 خطی می باشد.از دو خط باقیمانده بعنوان خطوط انتخاب استفاده می شود.

اطلاعات از طریق گذرگاه اطلاعات 16 بیتی منتقل می شوند.مشابه اکثر ریزپردازنده های 8 بیتی خطوط مربوط به گذرگاه اطلاعات از هم جدا بوده و در آنها از تسهیم کننده (مالتی پلکسر)استفاده نشده است.


1-8) تولیدکنندگان 68000

این ریزپردازنده در سال 1979 معرفی شده و اکنون به مرحله تولید انبوه رسیده است. سازنده اصلی این ریزپردازنده موتورولا می باشد که این ریزپردازنده را با نام MC68000 عرضه کرده است. شرکتهای سازنده دست دوم آن که با استفاده از امتیاز اقدام به ساخت نموده اند ،عبارتند از راک ول اینترناشنال، با نام R68000 ،هیتاچی با نام HD68000 ،و موستک با نام MK68000 ، سیگینیتک ـ فیلیپس با نام SP68000 ، در اروپا نیز 68000 توسط EFCIS ساخته شده است که 65% سهام آن شرکت مربوط به تامسون و 35% سهام آن مربوط به کمیسیون انرژی اتمی فرانسه می باشد.

تلویزیون ، مفید یا مضر

آیا تلویزیون چشم کودکان را به سوی دنیا باز می کند یا موجب پدید آمدن اختلالاتی در قدرت یادگیری آنها می شود؟

به عقیده بسیاری از کارشناسان، مفید یا مضر بودن تلویزیون به برنامه ای که پخش می شود و سن فرد تماشاگر بستگی دارد. دقیقاً همین موضوع است که کارشناسان را نگران کرده است. جالب است بدانید، 40 درصد کودکان آمریکایی از سه ماهگی تلویزیون نگاه می کنند و تعدادشان در 24 ماهگی به 90 درصد می رسد.

طبق گزارشی معلوم شد که والدین آثار سوئی را که تلویزیون بر پیشرفت مغزی کودکان می گذارد، کاملاً نادیده گرفته اند. به تازگی تحقیقی از سوی مؤسسه ملی آمریکایی سلامت روان در باره هزار کودک 2 تا 24 ماهه انجام گرفت. تحقیقات نشان داد: میانگین سنی که کودکان به طور مرتب جذب تماشای تلویزیون می شوند، 9 ماهگی است!

کودکان 9 ماهه آمریکایی هر روز به طور متوسط یک ساعت تلویزیون می بینند که مقدار این زمان در 2 سالگی به 5/1 ساعت می رسد. نظرسنجی ها نشان داده، والدین به فرزندانشان اجازه می دهند 10 تا 20 ساعت در هفته تلویزیون مشاهده کنند. چون معتقدند، تلویزیون ارزش آموزشی دارد و باعث پیشرفت مغزی کودکشان خواهد شد.

 29 درصد والدین معتقدند، برنامه های تلویزیون در پیشرفت کودکان مؤثر است وتعدادی گمان می کنند تلویزیون آرام بخش است و گروهی از والدین از تلویزیون به عنوان پرستار بچه استفاده می کنند.متأسفانه تصوری که والدین از تأثیر تلویزیون روی ذهن کودکان دارند، تصور درستی نیست. تنها 50 درصد برنامه های تلویزیونی که کودکان به تماشای آن می نشینند، آموزشی اند.

گرچه بسیاری از والدین ادعا می کنند که مراقب برنامه هایی که کودکانشان می بینند، هستند ولی در 68 درصد موارد   آن ها کودک را جلوی تلویزیون تنها می گذارند و برنامه ها را کنترل نمی کنند.

فایده برنامه های تلویزیونی برای کودکان در این سن چیست؟

به عقیده پزشکان و روان شناسان کودک، دستگاه بینایی نوزادان سه ماه در این سن هنوز تکمیل نشده است. تلویزیون، تصاویری را به کودک نشان می دهد که او قادر به تشخیص کامل آنها نیست. تنها صدا و حرکات تند، توجه او را جلب      می کند.

موضوعی که بیش از هر چیز کارشناسان را نگران می کند، عادت کردن کودکان از سنین پایین به تلویزیون و منزوی شدن  آن ها در آینده است. در حقیقت برنامه های تلویزیون، مانع اصلی اجتماعی شدن کودکان است.

لازم به ذکر است که حتی برنامه های کودکان نیز برای افراد بالای چهار سال تهیه شده است. این والدین هستند که باید با هوشیاری کامل وظیفه آموزشی را به عهده تلویزیون نگذارند.

منبع: ماهنامه آموزشی اطلاع رسانی کودک

دختران خود را بهتر درک کنیم !

پدری می‌گوید: «چگونه با دختر هفده‌ساله‌ام رفتار کنم؟»

مادری می‌پرسد: «چگونه با دختر پانزده ساله‌ام حرف بزنم؟»، «چگونه می‌توانم به دخترم کمک کنم که به‌درستی با احساس‌ها و عواطفش روبه‌رو گردد؟» و ...

محبت، بال پرواز در کودکان

کودک از زمانی که به دنیا می‌آید، دارای غریزه‌ها و تمایل‌هایی می‌باشد که برخی از آنها، بالقوه ‌هستند و مانند آتش زیرخاکستر به وقت خود، فعلیت پیدا می‌کنند . مانند ثروت‌اندوزی، امورجنسی و ...

برخی دیگر از تمایل‌های کودک، بالفعل هستند یعنی پس از تولد، رشد ونمو می‌کنند مانند خوردن، گریه کردن، خوابیدن و ...

کودک در رحم مادر، به‌طور کامل، متوجه کردار، گفتار و هیجان‌های بیرون، از طریق شریان‌های حیاتی مادر می‌باشد. پس از تولد نیز به‌طور کامل، در معرض کردار و رفتار اطرافیان قرار می‌گیرد و از سن دو سالگی به بعد، آماده‌ی بهره‌برداری می‌شود . بنابراین، دست نوازش پدر و مادر به‌ویژه پدر برای او، دارای اهمیت است.

آیا روش‌های تربیتی دختران با پسران تفاوت دارد؟

پدر و مادر باید بدانند از آن جایی که تمایل پسران با دختران فرق می‌کند، در برخی مسائل هم تفاوت دارند . نباید فراموش کرد که پسران، رفتار با جنس مخالف را از مادر می‌آموزند و دختران از پدر یاد می‌گیرند. بنابراین، اگر پدری طبیعت وجودی دختر خردسالی را نشناسد و آن‌طور که خودش می‌خواهد، با او رفتار کند، این مساله بین پدر و دختر، فاصله می‌اندازد.

دختران نیاز دارند کسی به صحبت‌های‌شان گوش دهد نه اینکه بدون شنیدن احساس‌های‌شان، از ابتدا راه‌حل ارائه شود. درباره‌ی پسران نیز مادران با مشکل مواجه می‌شوند زیرا پسران حتی اگر کوچک باشند، اعتماد به نفس را در این می‌بینند که خودشان از عهده‌ی مشکل‌های‌شان برآیند و نیاز به کمک بیش از حد یا ناز و نوازش ندارند.

درک رفتار

برخی از ما به‌طورکلی انتظار داریم که دختران در کارها همراهی‌مان کنند و پسران، یاغی و تنبل باشند، دختران را همیشه تشویق می‌کنیم که به مادران‌شان کمک کنند اما از پسران، انتظار کمک نداریم .

فرزندان‌تان را آن‌طور که هستند، بپذیرید، نه آن‌گونه که می‌توانند باشند .

اگر می‌خواهیم فرزندان‌مان، خود را انسان‌هایی با ارزش تصور کنند ، باید آنان را با تمام کاستی‌های‌شان بپذیریم. ما باور داریم که برای فرزندان‌مان، ارزش قائلیم و گاهی نیز آن را بازگو می‌کنیم اما بیش‌تر وقت‌ها، رفتار ما با گفتارمان تناسب ندارد. ما باید به آنان ثابت کنیم بدون توجه به این‌که چگونه عمل می‌کنند، برای آنان به عنوان یک فرد، ارزش قائلیم.

روبه‌رو شدن با یک دختر خشمگین

وقتی دختری از روی خشم، مادرش را بی‌ارزش می‌خواند، به احتمال‌ زیاد به علت خشمی‌ است که او نسبت به خود، احساس می‌کند. از این‌رو، این احساس را روی مادرش، فرافکنی می‌کند. بیش‌تر مواقع، وقتی یک دختر نوجوان، عصبانی می‌شود، نه تنها با آشوب هورمون‌ها و احساس‌هایش روبه‌روست، بلکه احساس بی‌ارزشی می‌کند. دختر نوجوان در این سن و سال، با یک به هم‌ریختگی درونی و بیرونی روبه‌ورست. این احساس را که به او دست داده، دوست ندارد و به همین دلیل، احساس خود را روی مادرش، فرافکنی می‌کند. مادری که به او اعتماد دارد، او را می‌شناسد و به شکلی عمیق، او را درک می‌کند.

مادر یک دختر نوجوان باید صبر و شکیبایی زیادی داشته باشد . باید دیدگاهی وسیع داشته باشد و او را به شکلی که لازم است، درک‌ کند. مادر می‌تواند اعتماد و اطمینان دخترش را نسبت به خود، بیش‌تر کند و برای رسیدن به این مهم، لازم است که سرنخ‌های احساسی و عاطفی او را پیدا کند.

مادر مدیر و دانا، خشم دخترش را در این مرحله از زندگی، به حساب در حال رشد بودن او می‌گذارد. البته گاهی وقت‌ها مادر باید به دخترش بیاموزد که خشمش را کنترل کند. اینکه بیاموزیم خود را کنترل کنیم، بخشی از برنامه‌ی رسیدن به بلوغ و بزرگی است.

مواقعی هست که باید بگذارید دخترتان فریاد بکشد. احساس‌های ناخوشایندش را آنقدر تخلیه کند تا به آرامش برسد. در بسیاری از مواقع، وقتی دختر به شدت خشمگین می‌شود، بهتر است مادرش از صحنه بیرون برود و بگوید: «من نمی‌توانم حرف‌های تو را تحمل کنم. بهتر است که نیم ساعت، تنها بمانم.» اگر ترک کردن اتاق، امکان‌پذیر نباشد، شاید چند ثانیه سکوت، نتیجه‌ی دلخواهی بدهد.

تغییر کردن با دختران‌مان

برای آنکه در دوران نوجوانی دخترمان، به او نزدیک‌تر بمانیم، باید در کنار او و با او تغییر کنیم. این بدان معناست که

برای آنکه به دختران‌مان نزدیک‌تر شویم، لازم است به آنان، آزادی بیش‌تری بدهیم و مسوولیت‌های جدیدی را به آنان واگذار نماییم.

منبع: برگرفته از کتاب «این‌گونه فرزندتان را تربیت کنید» - «دکتر عباس عطاری‌ کرمانی»،با تغییر و تلخیص

چرا داد می زنی؟!

فریاد کشیدن تقریباً صدای عادی صحبت کردنشان شده بود. وقتی با آن ها، جلوی آپارتمانشان رو در رو می شدی، نمی توانستی باور کنی، این مادر و پدر آرام همان هایی هستند که در طول روز صدای فریادشان را می شنوی. همان هایی که با داد و فریاد دستورات تربیتی صادر می کنند تو گویی فریاد و بلندگویی در حکم تخلیه ای برای بخار دیگ جوشان اعصابشان است و شاید گاهی اوقات هم بی اثر نبوده است.

باور کنید که جیغ زدن اشتباه است و نه تنها رفتار کودک را کنترل نمی کند، اکثراً واکنش منفی داشته و باعث برانگیختگی بیشتر کودک می شود. تحقیقات دکتر ناتان بلوم در دانشگاه پنسیلوانیا(1) نشان می دهد «فریاد کشیدن حس هیجان زدگی بیش از حد را در کودکان ایجاد می کند». در واقع کودکان بیش از پیش رفتار ناهنجار را از خود نشان می دهند.

چنانچه بخاطر کشمکش دو کودک 3 یا 4 ساله سر فرزندتان فریاد بکشید، او می تواند چنین برداشت کند که شما را برانگیخته (به او توجه کرده اید) پس کارش را ادامه می دهد و گاهی رفتارش شدیدتر نیز خواهد بود. در صورتیکه عدم توجه شما می توانست مشکل را زودتر حل نماید .داد و فریاد شما در این حالت نیز خاتمه نمی یابد زیرا کودک به این نتیجه خواهد رسید که اگر مادر یا پدر بخواهند مقصودشان را به ما بفهمانند، حتماً فریاد خواهند کشید؛چرا که همیشه این کار را کرده اند. پس اگر فریادی نمی زنند حتماً موردی نیست و کارم را می توانم دنبال کنم. باز هم قصه تربیتی ما در اینجا پایان نمی یابد، کودکان می آموزند که تنها راه منطقی برای ارتباط فریاد است و بس.

چنانچه کسی بخواهد دیگران به او و خواسته هایش توجه کند، بیشتر باید فریاد بکشد و خواسته هایش را به صورت امری و دستوری با صدای بلند مطرح کند.

همسایه های عزیز ما، شاید هرگز باور نکنند که این خشم مهار نشده و افسار گسیخته تا چه حد به کودک صدمه می زند. اصلاً مهم نیست که چه می گویند، نکته اصلی و قابل تعمق عدم رفتار توام با احترام ما نسبت به کودکان است که اعتماد به نفس را در آن ها تضعیف می کند. دکتر چارلز- شافر معتقد است «فریاد زدن تجاوزی است به حس ایمنی کودک»

شاید شما به کرات کودکی را دیده اید که در قبال فریادهای مادر یا پدر پاهای او را گرفته ، به گریه افتاده و عذرخواهی کرده است. گویا با این حرکات می خواهد حفاظی برای خود ایجاد کند و پدرومادر را آرام نماید. بیائید تصمیم بگیرید در رفتار خود تجدید نظر کنید. بیاد داشته باشید در غیر اینصورت این عادت در ما توسعه می یابد و از کانون خانواده به محیط جامعه سرایت می کند.

*بپذیرید که داد کشیدن یک عادت و اعتیاد است. پس باید بدنبال راهکارهای مهار خشم باشیم، قبل از آنکه از حد متعادل خارج شود.

*نقطه های جوش را پیدا کنید (منطقه مین گذاری را شناسایی کنید). به مدت یک دقیقه، روزهایی را که عصبانی شده اید و علل آن را بنویسید. بعد از یکهفته شما نموداری دارید که نقاط جوش را مشخص کرده است.

مثلاً:

سرویس مدرسه آمده ، بچه هنوز حاضر نیست. آخر شب متوجه شده اید که تکالیفش را انجام نداده. شام حاضر است اما او پای تلفن است. همسرم قرار بود چیزی بخرد اما فراموش کرده. بایدها، شایدها... فراموش شده ها و ...

با توجه به این نمودار متوجه می شوید که مشکل شما (فریادها) در نتیجه یک ناهماهنگی در برنامه ریزی خانوادگی است، نه مشکل روحی روانی شما، با یک برنامه ریزی دقیق تر، می توانید میزان فریادها را کاهش دهید.

* از دریچه چشم کودکان به خودتان نگاه کنید.

از فرزندتان بخواهید تصویری از شما در حالت فریاد کشیدن رسم کند. زن و مردی با ابروانی درهم کشیده، چشمانی درشت و سوراخی سیاه و بزرگ به نام دهان. بد نیست به جای برچسب هایی که به درب یخچال می زنید، این تصویر را بچسبانید.

"آگاهی و ادراک شخصی اولین گام به سوی کنترل رفتار است" دکتر شافر.

 بنابراین با دیدن تصویر خودتان، حتماً تغییری در رفتارتان به وجود خواهید آورد. امتحان کنید.

* گمان کنید  یک تماشاچی خیالی دارید.

آیا در حضور دیگران باز هم فریاد می کشید. گمان کنید معلم فرزندتان یا والدین شما، نظاره گر رفتارتان هستند. در لحظه انفجار افکارتان را به سوی این تماشاچی های خیالی معطوف کنید.

* به علائم شروع طوفان توجه نمائید.

وقتی علائم انفجار را احساس کردید، (دستهایتان تبدیل به مشت شده، احساس خفقان می کنید، ضربان قلبتان بالا رفته) برای بازی نقش دیر شده است در اینجا باید به خودتان فرصتی برای فکر کردن بدهید (Time out) و 5 تا 10 دقیقه به اتاقتان بروید و چند نفس عمیق بکشید (60 ثانیه ای) و با خودتان تکرار کنید «این نیز می گذرد». فضای حمام هم برای تنها بودن مفید است.

* پیامتان را یکبار بگویید نه چند بار

گاهی در قبال رفتاری چشمهایمان را می بندیم و گاهی برای کاری جزئی تر فریاد می زنیم. برای رفتاری که به آن اعتقاد دارید، همیشه یکسان برخورد کنید. دیوار برای نقاشی کردن نیست. قبل از غذا خوردن باید دستهایت را بشوئی. و …  بنابراین به جای استفاده از جملات متفاوت یکبار برای همیشه نظر خود را بیان کنید.

* برای صحبت کردن فاصله را کم کنید.

در ارتباط کلامی بهتر است به جای فریاد زدن برای شنیده شدن پیام ، فاصله را کم کنید. نزدیک بودن برخورد چشمی و دیدن عکس العمل دیگران را به دنبال دارد، در نتیجه رفتارتان کنترل شده تر است.

* قاطع صحبت کنید نه بلند

در این مرحله بجای استفاده از پاراگراف های بلند به جمله ای کوتاه بسنده کنید. یک جمله حتی یک کلمه که مفهوم را برساند کافی است، در صورتیکه صدای شما یک درجه از تُن صدای نرمال شما بلندتر باشد، می تواند تاثیر خود را بگذارد. شنونده فریاد به جای پیام به رفتارهایتان خیره می شود.

* دستورات را با تقاضا مخلوط نکنید.

بیان یک امر، شاید به صورت تقاضا مودبانه به نظر برسد. اما برای کودک این سوءتفاهم به وجود می آید که می تواند انتخاب کند و این زمینه ساز اختلاف خواهد شد. «میشه سفره را بچینی؟» نه مامام کار دارم. «لطفاً سفره را بچین» آیا این جمله بهتر نیست و شما را به مقصود نمی رساند؟

* بگذارید اعمالتان بلندتر از صدای شما عمل کنند.

چند بار به علت رفتاری خاص کودکتان را تهدید به تنبیه کرده اید؟ معمولاً از هشدارهای ساده «لطفاً بس است» «دیگه این کار را نکن» شروع می کنیم تا محروم سازی «دوچرخه ات را از تو می گیرم» «حق نداری یکهفته تلویزیون نگاه کنی» و ... ادامه پیدا می کند. چند درصد تهدیدات اجرا می شوند. معمولاً ما در یک لحظه بحرانی تصمیماتی می گیریم که نه فقط منطقی نیست بلکه کاملاً نادرست است. به خود زمانی برای فکر کردن بدهید و راه حلی صحیح پیدا کنید و به اشتباه خود اعتراف کنید.

صدای فریاد همسایه دوباره بلند شده است. نفس عمیقی بکشید، چشمهایتان را ببندید، صورت زیبا و نگاه مهربان فرزندتان را مجسم کنید. حتماً صدایش را خواهید شنید که به شما می گوید«چقدر دوستتان دارد»

چهره تان با لبخند زیباست نه با فریاد.

پی نوشت :

1) دکتر Nathan-Blum متخصص کودکان در بخش مطالعات مربوط به پیشرفت و بازسازی رفتار کودکان در دانشگاه پنسیلوانیا.

2) پروفسور Charles-Sehaefer روان شناس دانشگاه Dickinson

نویسنده :فرشته مجیب

عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبائی

ایست ! عشق کافیست

روابط نا موفق(1)

بعضی اوقات به این می اندیشید که آیا انتخاب درستی کرده اید؟ چگونه می توانید اطمینان حاصل کنید که او همان شخصی است که  شما می خواهید؟ چگونه می توانستم بفهمم که سر انجامی نخواهد داشت؟ مطمئن بودید که او همسر ایده ال شماست؟

با توجه به خلقت دو گانه انسان همواره مسائل ارتباطی بین زن و مرد  جزء مباحث مهم و بحث‌انگیز روانشناسی بوده است. ما در چند مقاله پی در پی ده نوع رابطه را که به درد و یأس می‌انجامد مورد بحث و بررسی قرار می‌دهیم . تا با آگاهی افزون تر، از وقوع آن ها پیشگیری کنید ویا در بهبود آن بکوشید.

1- رابطه‌ای که در آن بیش از آنچه همسرتان به شما عشق می‌ورزد، به او عشق می‌ورزید.

احتمالا این احساس برایتان آشنا است. وقتی‌که در کنارتان نیست، مدام به او فکر می‌کنید.

 در صورتی که یکی از طرفین در اکثر اوقات به لحاظ روحی تعقیب کننده احساسات باشد رابطه سالم نخواهد بود و محکوم به شکست.

چگونه بدانید که همسرتان به شما عشق می‌ورزد یا نه؟

این شمایید که از لحاظ فیزیکی مبادرت به ابراز محبت می‌کنید، نهایت تلاش‌تان را می‌کنید کارهایش را انجام دهید.

این شمایید که اکثر برنامه‌ریزی‌ها را بر عهده دارید، هدیه‌های شما شخصی بوده و روی آنها فکر شده در حالی که او هدیه‌هایش غیرشخصی است، وقتی درباره رابطه‌تان و احساستان صحبت کنید، سکوت اختیار می‌کند،

این شمایید که خود را با عادت و برنامه‌های او وفق می‌دهید.

چرا بیش از آنچه به شما عشق می‌ورزند، عشق می‌ورزید؟

- الگویی را از دوران کودک خود باز تکرار می‌کنید. اگر یکی یا هر دو والد‌تان عشق و توجهی را که بدان نیاز داشتید به شما نمی‌دادند و تصمیم گرفتید باید سخت تلاش  کنید تا دوستتان بدارند.

- نقشی که یک والدتان در قبال دیگری بازی می‌کرد را بازی می‌کنید.

2- رابطه‌ای که در آن بیش از آنچه عشق می‌ورزید به شما عشق می‌ورزند.

در این نوع رابطه وقتی همسرتان از احساسات شما جویا می‌شود، آن را انکار می‌کنید. از درون می‌دانید آن‌گونه که او به شما عشق می‌ورزد نسبت به او احساس علاقه نمی‌کنید. در این نوع رابطه در قبال اعتراضات همسرتان حالت تدافعی می‌گیرید. احساس می‌کنید او متکی و محتاج ا‌ست و نیاز به آزادی بیشتر دارید.

راه‌حل: از همان ابتدا رابطه به این موضوع که آیا به همان میزان که عشق می‌ورزید عشق نیز دریافت می‌کنید یا نه، با خود صادق باشید.

3- رابطه‌ای که در آن ماموریت نجات همسرتان را بر عهده دارید.

معتادین به نجات دیگران نه از آن رو که با همسرشان تفاهم دارند، بلکه به این دلیل که احساس می‌کنند مجبورند به او کمک کنند، به روابط وارد می‌شوند. احساس اجبار در محبت به کسی که شکننده است و یا او را دوست نداشته‌اند شما را به یک مامور نجات افراد مبدل می‌کند.

اگر ...

علاقمند به فردی با مشکلات جدی روحی، جسمی یا اقتصادی شدید هستید.

مدام در حال دلداری و آرام کردن کسی هستید که احساس سردرگمی، ناتوانی و عجز می‌کند.

او به ندرت نقش حماتیگر را در حق شما ایفا می‌کند و بیشتر شمایید که در این نقش‌ها ظاهر می‌شوید.

خود را در دام این روابط انداخته‌اید و همان احساس گناهی که در ابتدا شما را به رابطه‌ کشاند می‌تواند شما را مدت‌ها بعد از آنکه می‌دانید باید او را ترک کنید، در رابطه نگاه دارد.

راه‌حل: رمز موفقیت کلمه «احترام» است. شما نه تنها باید به همسر خود عشق بورزید بلکه باید نسبت به او احساس «احترام» داشته و به او افتخار کنید.

منبع:  بر گرفته از کتاب« آیا تو آن گمشده ام هستی؟»، نوشته باربارا آنجلیس